Анализата која е во авторство на Ана Крстиновска, Златко Симоновски и Александра Давитковска-Спасовска ги анализира ранливостите на Република Северна Македонија кон економскиот притисок од Народна Република Кина во три главни области: трговија, инвестиции и надворешен јавен долг. Се потпира на искуството на другите земји ширум светот, имено Литванија, Шведска,Јапонија и Австралија, за да се подигне свеста за економската принуда на Кина како алатка која ѝ овозможува на Кина да ја искористи својата економска предност против овие земји за да постигне политички цели, со различни исходи. Во тој контекст, ги испитува аспектите специфични за економските односи на Северна Македонија со Кина, со цел да ги означи потенцијалните „слаби точки“ на земјата. Заклучоците даваат широка скица за зависноста од Кина во секоја од трите испитани области.
Во однос на трговијата, Северна Македонија зависи од Кина за својот извоз на екстрактивни стоки и суровини, како и за увоз со повисока додадена вредност, како потрошен материјал, електроника, електрична опрема и машини. Во случај на потенцијален пад, ќе има краткорочен негативен ефект врз потрошувачите и среднорочен негативен ефект врз компаниите кои ги снабдуваат своите инпути од Кина. Потемелна анализа и напори за диверзификација би можеле да го олеснат товарот и да ги ублажат потенцијалните ризици. Кога станува збор за директните инвестиции, нема големи компании со кинеска сопственост во критичните сектори или меѓу водечките извозници во Кина, што подразбира комерцијална логика: секоја економска реперкусија што ги вклучува овие два економски оператора секако би имала непосреден ефект врз локалната економија, но во крајна линија исто толку ќе им наштети и на дотичните кинески компании. Во делот на инфраструктурата, јавниот долг на Северна Македонија кон Кина претставува мал дел од вкупниот надворешен долг и БДП на земјата. Сепак, договорот за заем, кој го следи кинескиот модел на договор, открива високо ниво на асиметрија, што прави на Северна Македонија да ѝ биде многу тешко да излезе од договорот кој во последните години стана обврска за нејзините јавни финансии и локалната економија.
Промоцијата на публикацијата во форма на панел дискусија се одржи на 16 мај на Правниот факултет “Јустинијан Први” – Скопје.
Во однос на трговијата, Северна Македонија зависи од Кина за својот извоз на екстрактивни стоки и суровини, како и за увоз со повисока додадена вредност, како потрошен материјал, електроника, електрична опрема и машини. Во случај на потенцијален пад, ќе има краткорочен негативен ефект врз потрошувачите и среднорочен негативен ефект врз компаниите кои ги снабдуваат своите инпути од Кина. Потемелна анализа и напори за диверзификација би можеле да го олеснат товарот и да ги ублажат потенцијалните ризици. Кога станува збор за директните инвестиции, нема големи компании со кинеска сопственост во критичните сектори или меѓу водечките извозници во Кина, што подразбира комерцијална логика: секоја економска реперкусија што ги вклучува овие два економски оператора секако би имала непосреден ефект врз локалната економија, но во крајна линија исто толку ќе им наштети и на дотичните кинески компании. Во делот на инфраструктурата, јавниот долг на Северна Македонија кон Кина претставува мал дел од вкупниот надворешен долг и БДП на земјата. Сепак, договорот за заем, кој го следи кинескиот модел на договор, открива високо ниво на асиметрија, што прави на Северна Македонија да ѝ биде многу тешко да излезе од договорот кој во последните години стана обврска за нејзините јавни финансии и локалната економија.
Промоцијата на публикацијата во форма на панел дискусија се одржи на 16 мај на Правниот факултет “Јустинијан Први” – Скопје.
