Relacje po wydarzeniach
O książce
Książka dotyka tematu miejsc zagłady - Auschwitz - i opowiada o winie, rozliczeniach z przeszłością i przebaczeniu, na przykładzie losów znajomości Niemca (Alexander) z ocalałym więźniem obozu koncentracyjnego (Janusz). Akcja powieści niemieckiego pisarza Dirka Braunsa dzieje się współcześnie w Polsce i w Niemczech. Urodzony w NRD młody nauczyciel w niemieckiej szkole w Warszawie (porte-parole autora) staje się świadkiem wspomnień i wykonawcą zaskakującej ostatniej woli przypadkowo poznanego Janusza, byłego więźnia KL Auschwitz. Ich spotkanie w kawiarni staje się punktem wyjścia dla ciągu wydarzeń obfitujących w zaskakujące zwroty akcji. Obaj podejmują podróż, która nie obywa się bez perypetii, do miejsca byłego obozu zagłady. Bez śladów „kiczu pojednania” autor odpiera pokusę stawiania jednoznacznych ocen i wniosków.
Między innymi wskutek zaangażowania byłej więźniarki i ocalałej z obozu zagłady Auschwitz - Zofii Posmysz - powieść ukazała się w Polsce w 2013 r., a po dwóch latach również w Niemczech. Pisarka i świadek historii powiedziała podczas prezentacji: "Rękopis powieści zafascynował mnie z tego względu, że dotyka nie tylko problemu "Auschwitz", ale również tego, w jaki sposób do tematu obozów zagłady podchodzono w powojennych Niemczech".
O autorze
Dirk Brauns (ur. 1968 r.) wychował się w Berlinie Wschodnim. Obecnie mieszka w Berlinie i w Warszawie. Przez wiele lat pracował w Pekinie i w Warszawie jako korespondent dla gazet i periodyków, między innymi dla „Die Woche”, „Berliner Zeitung” i „Wirtschaftswoche”. Wydane do tej pory powieści Dirka Braunsa: Berlin – München. Zu Fuss (Z Berlina do Monachium. Piechotą) – wyd. 1997 r., Im Inneren des Landes (We wnętrzu kraju) – wyd. 2012 r.
Ze wstępu Zofii Posmysz (świadek)
Znakomita książka. Jej temat to przyjaźń młodego Niemca z Januszem, byłym więźniem obozu Auschwitz-Birkenau (…). Historia przedstawiona bez upiększeń, w poetyce wręcz reportażowej, porusza autentyzmem, pobudza do myślenia, a może i do przewartościowania stereotypowych zapatrywań. Kompozycja sprawia, że czyta się ten quasi reportaż jak powieść sensacyjną – przeplatają się wątki, realia, zmienia się odpowiednio poetyka (…). Następują zwroty akcji: uczestnictwo w pracach wolontariuszy niemieckich w Muzeum Auschwitz- Birkenau, późniejsza z Januszem wyprawa do Oświęcimia, uczestnictwo w zjeździe byłych więźniów i spotkania z niemieckimi „turystami” niekonwencjonalnie, werystycznie opisane, wreszcie podróż do Niemiec w poszukiwaniu byłego esesmana, którego Janusz jakoby pamiętał z pobytu w obozie Ten rozdział powieści, w którym narrator występuje w roli dziennikarza śledczego, jest fascynującym reportażem. Narrację uzupełniają dokumenty same w sobie niezmiernie ciekawe. I wreszcie walor, być może najbardziej istotny utworu: wizerunek głównego bohatera Janusza z jego słabościami, kompleksami, poobozową traumą, psychologiczne portrety drugoplanowych postaci nakreślone nieraz kilkoma zdaniami i wreszcie autopsychoanaliza samego narratora sprawiają, że ta sugestywna proza mówi o kondycji ludzkiej w ogóle.
Powieść w wersji niemieckojęzycznej ukazała się nakładem wydawnictwa „Klak Verlag”. Polskie wydanie - "Akzent" w roku 2013.